شناسایی عناصر فلزی سنگین با استفاده از بیناب نگاری شکست القایی لیزری

بیناب سنجی شکست القایی لیزری یک روش بیناب سنجی گسیل اتمی است که به منظور بررسی کیفی و کمی عناصر تشکیل دهنده ی مواد از جمله فلزات سنگین، مورداستفاده قرار می گیرد. در این روش، ابتدا تپ لیزری بر روی سطح هدف متمرکزشده و میکرو پلاسمای لیزری تشکیل می شود. از آن جا که طول موج های هر عنصر مانند اثر انگشت یکتا و منحصر به فرد است، پس از ثبت تعداد زیادی بیناب و نیز اندازه گیری و محاسبه ی داده های خط های اتمی و یونی هر بیناب، عناصر هر نمونه شناسایی شده و غلظت آن ها با استفاده از روش های مختلف فراکافت کمی به-دست می آید. مزیت هایی از قبیل ابزار و تجهیزات نسبتاً ارزان، صرف زمان و هزینه ی کم به منظور آماده سازی نمونه، فراکافت بی درنگ و درجا، عدم آماده سازی نمونه، طبیعت غیر مخرب و غیر تماسی آن سبب شده که استفاده از این روش جهت تجزیه و تحلیل کمی و کیفی عنصری مواد مختلف بسیار مورد توجه قرار گیرد. همان طور که می دانیم به غیر از تعداد محدودی از فلزات سنگین (مانند آهن، روی، منیزیم و... ) که به مقدار ناچیزی برای فعالیت های بیولوژیکی سلول ها و عملکرد طبیعی بدن ضروری می باشند، سایر فلزات سنگین (مانند جیوه، سرب، آرسنیک و...) حتی به مقدار کم، برای بدن مضر می باشند. در آلیاژهای برنج عناصری از قبیل مس، روی، سرب و غیره می باشد که مقدار عناصر فلزی سنگین در آن ها از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین با فراکافت کمی از طریق روش بیناب نگاری شکست القایی بدون واسنجی، مقدار این عناصر مشخص می شود. در این پروژه به شناسایی و بررسی کمی فلزات سنگین در نمونه ی آلیاژهای برنج شیرآلات می پردازیم. همچنین به منظور فراکافت کمی از عناصر تشکیل دهنده، پارامترهای چگالی الکترون و دمای پلاسما، محاسبه گردید. از نتایج به دست آمده می توان استنباط کرد عوامل مختلفی از جمله ناهمگنی نمونه، خودجذبی و شرط تعادل ترمودینامیکی موضعی (lte) درستی و دقت محاسبات را تحت تأثیر قرار می دهد و از درجه اهمیت بالایی برخوردار می باشند.